دانلود ترجمه مقاله قدرت داستان سرایی رسانه اجتماعی در برندینگ مقصد

مشارکت، محدودیت ها و تحقیقات آتی:
این مقاله تعدادی مشارکت های کلیدی در تحقیقات موجود را ارائه داده است. اولا، استدلال کرده که مفاهیم خاص از حوزه جامعه شناسی باید به مرحله مرکزی استراتژی های برندینگ حرکت کنند، و DMOها باید مکانیزم های اجتماعی رسانه اجتماعی را به منظور بررسی موفقیت آمیز برند آنها در محصولات شان درک شوند. دوما، رسانه اجتماعی به عنوان فضای داستان سرایی شناخته شده که در آن قدرت در جریان فعال داستان سرا قرار می گیرد. DMOها نیز درک جدیدی از حس رسانه های اجتماعی را ایجاد می کنند و می توانند استراتژی های شان را در آن وارد کرده و اصلاح نمایند. سوما، یک چارچوب مفهومی در راستای چهار تکنولوژی اجتماعی مرتبط با توان ارائه شده است که عبارتند از: داستان سرایی، تحرک، عملکرد و کارایی، و این موضوعات مشترکا نمایانگر فرآیندهای سیاسی و اجتماعی دخیل در رسانه های اجتماعی می باشند. این چارچوب را می توان به صورت مفهومی سازی هویتی شناسایی کرده و رویکردی جدید را برای تفسیر برندینگ شبکه ها و رسانه های اجتماعی ارائه دهد، همچنین تئوری جدیدی را در زمینه نحوه اتخاذ شیوه های برندینگ توسط DMOها برای این محیط اجتماعی جدید را ارائه دهد. این چارچوب، پایه ای تئوریکی برای انجام تحقیقات آتی در زمینه نحوه عملکرد تعاملات اجتماعی و فردی به عنوان نقشی کلیدی در خلق مشترک برند را ارائه می دهد. چهارما، معرفی تکنولوژی های قدرت در رسانه اجتماعی که در آن مکانیزم های سیاسی و اجتماعی تصمیم به موفقیت ارائه داستان ها دارند، DMOهایی را با رویکردهای جدید ارائه می دهند که چرا برخی از این داستان ها انرژی زا بوده و در سراسر شبکه های اجتماعی گسترش یافته اند، در حالی که موارد دیگر در نیل به این تعاملات با شکست مواجه شده اند. پنجم، مبنای چارچوب، مفهومی برای رسانه های نوآورانه اجتماعی ارائه می دهد که به عنوان یک راه برای DMOs در اجتماع است و ابزارهایی را که در اختیار دارند برای استفاده از انرژی استفاده میشود. در نهایت، بر اساس چارچوب پنج توصیه عملی متمایزی برای نام تجاری در رسانه های اجتماعی ارائه شده است. این مقاله مفهومی است و تنها مختصری از موارد تجربی بیان کرد این محدودیت ها جهت هدایت تحقیقات آینده نیز ارائه می شود. اول، همانطور که بیشتر بخش های تجاری بیشتر متکی به رسانه های اجتماعی است، تحقیقات آینده باید به بررسی کاربرد چارچوب مفهومی در زمینه های دیگر بپردازد. دوم، این مقاله متغیرهایی مانند الگوریتم ها در سیستم عامل های رسانه های اجتماعی را درنظر نگرفته است. برای مثال، الگوریتم های فیس بوک در چند سال گذشته تغییر کرده اند. بیشتر تحقیقات باید پتانسیل مستمر را بررسی کند و فن آوری های قدرت برای فعال کردن دست آوردهای قابل دسترسی در زمینه این الگوریتم های باید بررسی شود. سوم، این مقاله فقط بر روی کاربران عادی تمرکز دارد و دیگر عوامل داستان سرایی در رسانه های اجتماعی را در نظر نمی گیرد به عنوان مثال سهامداران صنعت، وبلاگ نویسان حرفه ای یا سازمان های رسانه ای. این عوامل داستان سرایی عموما قدرتمندتر از "کاربران عادی" هستند که به دلیل تعداد پیروان خود، دسترسی به آنها رسانه ها و منابع وسیعی را در بر میگیرد. عوامل دیگر در ترکیب چارچوب مفهومی برای کشف فرصت هایی از فن آوری های قدرت موثر است که در تحقیقات اینده باید بررسی شود.

Contribution, limitations and future research:
This paper provides a number of key contributions to existing research. First, it argued that particular concepts from the sphere of sociology must to be moved to the centre stage of branding strategies, as DMOs need to understand the social mechanisms of social media in order to successfully brand their products. Second, social media are characterised as spaces of storytelling where power is ingrained in the social network flowing towards the active storytellers. DMOs are therefore given a new understanding of the essence of social media, which can enable them to modify their strategies. Third, a conceptual framework was proposed drawing on four sociological technologies of power: storytelling, mobilities, performances and performativities, jointly illustrating the politics and social processes within social media. The framework can be termed an ‘identifying’ conceptualisation (MacInnis, 2011), as it provides a new approach to interpreting online social networks and social media branding, and it proposes a theory on how DMOs can adapt their branding practices to this new social environment. The framework offers a theoretical basis to conduct future empirical research into how individuals’ identities and social interactions play a key role in the co-created brand. Fourth, the introduction of technologies of power in social media, where politics and social mechanisms decide the success of stories, provides DMOs with a novel perspective on why some stories are energised and spread through social networks while others fail to gain traction. Fifth, the conceptual framework offers a basis for innovative social media practices, as it presents a way for DMOs to navigate within socialities and utilise the instruments they have at their disposal to energise and mobilise stories and thus promote their agenda. Finally, based on the framework, five distinct practical recommendations for branding practices in social media were presented. This paper is conceptually weighted, presenting only a brief empirical case study to substantiate its conceptual framework. The present work therefore sets a basis for future dedicated empirical work. It has several limitations that also provide directions for future research. First, as most commercial sectors are becoming more reliant on social media for branding and marketing, future research should investigate the application of the conceptual framework in the context of other sectors to examine the potential differences due to particular business environments. Second, this paper does not consider other variables such as the changing algorithms of social media platforms. For instance, algorithms at Facebook have changed over the last few years, privileging paid reach while disadvantaging earned reach. Further research should explore the continued potential of applying the technologies of power to activate earned reach in the context of these changing algorithms. Third, this paper only focuses on ‘normal users’, and does not consider other storytelling agents within social media such as industry stakeholders, professional bloggers or media organisations. These storytelling agents would generally be more powerful than ‘normal users’ due to their number of followers, their access to paid media and their ample resources in terms of seeding content and maintaining dialogue. Their activities could affect perceptions of the veracity of some narratives and therefore the effectiveness of aspects of the recommendations. However, the primary rationale behind the conceptual framework and its technologies of power is to generate appealing stories and organic reach in collaboration with ‘normal users’, and thus utilise a largely untapped potential in social media branding. Future research could incorporate these other agents into the conceptual framework to explore the opportunities they bring with regard to utilising the technologies of power.