دانلود ترجمه مقاله مطالعه ای بر نقش ظرفیت های مدیریتی و باورها در استمرار فعالیت

نتیجه گیری:
با الهام گرفتن از مقالات آزمایشی و آرشیوی موجود، پژوهش من، نقش پویای توانایی مدیریتی در تصمیم تهیه گزارش توسط حسابرس را بررسی می کند. عنوان داشتم که توانایی مدیریتی، دقت اظهارنظر حسابرس را از طریق افزایش دقت اطلاعات مربوط به آینده که در اختیار حسابرس است را بهبود میبخشد. نتایج تحلیل های من نشان می دهد که روابط منفی میان توانایی مدیریتی و صدور GCAR، بدون توجه به زیست پذیری محقق شده شرکت، صادق است. به این صورت، توانایی مدیریتی، به صورت همزمان با کاهش خطای تهیه گزارش نوع یک و افزایش خطای تهیه گزارش نوع دو در ارتباط می باشد. هم چنین عنوان می دارم که توانایی مدیریتی، بر ارزیابی حسابرس، از طریق تغییر نحوه استفاده حسابرس، از اطلاعات شرکت، در زمینه شرایط مالی، اثر می گذارد. نتایج تحلیل من نشان می دهد که حسابرس در قبال شاخص های برجستگی آشفتگی مالی، هنگامی که توانایی مدیریتی بالا باشد، حساست کمتری دارد. در نهایت عنوان می دارم که استقلال حسابرس می تواند در روابط منفی میان توانایی مدیریتی و صدور یک تداوم فعالیت، نقش میانجی گری داشته باشد. نتایج تحلیل من، چنین اثری را پشتیبانی نمی کند. مطالعه انجام شده در مباحثه درباره خطاهای تحلیل گزارش حسابرسی مشارکت دارد. حسابرس به دنبال صدور یک اظهار نظر حسابرسی دقیق است اما اغلب بیش از حد، محافظه کارانه عمل می کند (کارسون و همکاران 2013، CAO 2012). نتایج مستند نشان می دهد که توانایی مدیریتی بالا می تواند بر تهیه گزارش با کیفیت محافظه کارانه تر کمتر، توسط حسابرس، حتی هنگامی که تهیه گزارش محافه کارانه، مطلوب است، اثر بگذارد. به این صورت، دلالت های روابط میان توانایی مدیریت و صدور اظهار نظر اصلاح شده تحت حساسیت خواننده در قبال عوامل مثبت نادرست، در برابر عوامل منفی نادرست قرار می گیرد. مطالعه من می تواند باعث الهام پژوهش های بیشتری شود که هزینه های عوامل مثبت نادرست و هزینه های عوامل منفی نادرست را برای شرکت، مدیران، حسابرسان و مشارکت کنندگان در بازار حقوق صاحبان سهم و اوراق قرضه بررسی می کنند. اولین فرضیه من پیش بینی می کند توانایی حسابرس، برای صدور یک GCAR را برای شرکتی که در بازه متعاقب، دچار شکست شده است را بهبود ببخشد. نتایج من نشان دهنده خلاف این رابطه است. انتظارات، بر پایه رابطه مثبت میان توانایی مدیریتو دقت مربوط به اطلاعات آینده است که توسط دمرجیان و همکاران 2013 و بایک و همکاران ارائه شده است. بااین وجود این مطالعات، به صورت مستقیم، روابط میان توانایی مدیریتی و دقت اطلاعات مربوط به آینده را با در نظر گرفتن نوع اطلاعات بررسی نمی کند – اخبار خوب در برابر اخبار بد-. این امکان وجود دارد که روابط مستند فقط برای اخبار خوب صادق باشد و برای اخبار بد این گونه نباشد (یا حتی منفی باشد). مطالعه من باعث الهام بخشی تحلیل روابط میان توانایی مدیریت و تعصب اطلاعات مربوط به آینده و دقت اطلاعات مربوط به آینده بادر نظر گرفتن نوع آن می شود. چنین تحلیل هایی می تواند در ارزیابی و استفاده از اطلاعات مربوط به آینده ارائه شده توسط مدیریت، به حسابرس ها کمک کند.

CONCLUSION:
Motivated by extant archival and experimental literature, my research examines the dynamic role of managerial ability in the auditor’s reporting decision. I posit that high managerial ability improves the accuracy of the auditor’s opinion through improved accuracy of the prospective information available to the auditor. The results of my analyses demonstrate that the negative relationship between managerial ability and the issuance of a GCAR holds regardless of the expost realized viability of the firm. As such, managerial ability is simultaneously associated with a decrease in Type 1 reporting errors and an increase in Type 2 reporting errors. I also posit that managerial ability impacts the auditor’s assessment by changing the way that the auditor utilizes the company’s financial condition information. The results of my analyses demonstrate that the auditor is less sensitive to prominent indicators of financial distress when managerial ability is high than when managerial ability is low. Finally, I posit that auditor independence may moderate the negative relationship between managerial ability and the issuance of a going concern. The results of my analyses do not support such an effect. My work contributes to the discussion of audit reporting errors. Auditors desire to issue an accurate audit opinion but tend to report overly-conservatively (Carson et al. 2013; CAQ 2012). Documented results demonstrate that high managerial ability influences the auditor to report less conservatively, even when conservative reporting is desirable. As such, the implications of the relationship between managerial ability and the issuance of a modified opinion are subject to the reader’s sensitivity to false positives versus false negatives. My work motivates future research that examines the costs of false positives and false negatives to firms, managers, auditors, and debt and equity market participants. My first hypothesis predicts that managerial ability improves the auditor’s ability to issue a GCAR to firms that fail in the subsequent period. My results document the opposite of this expected relationship. The expectation is based on the positive relationship between managerial ability and the accuracy of prospective information documented by Demerjian et al. (2013) and Baik et al. (2011). However, these studies do not directly examine the relationship between managerial ability and the accuracy of prospective information by information type – good news versus bad news. It is possible that the documented relationship only holds for good news and does not hold (or is even negative) for bad news. My work motivates analysis of the relationships between managerial ability and the bias of prospective information or the accuracy of prospective information by type. Such analyses would assist auditors as they assess and utilize management prepared prospective information.