دانلود ترجمه مقاله ارتباط بین ترکیب هیئت مدیره، ساختار مالکیت و کارایی سازمان

اندازه هیئت مدیره و عملکرد شرکت:
نظریه وابستگی به منابع (ففر 1972؛ ففر . سالانسیک 2003) پیشنهاد می کند که یک هیئت مدیره بزرگ با سطوح بالایی از رابطه ها (آشناها) و روابط با محیط خارجی، سبب بهبود دسترسی شرکت به منابع مختلف می گردد و بنابراین عملکرد شرکت را بهبود می دهد. وان دن برگی و لیوروس (2004) ادعا می کنند که افزایش تعداد مدیران سبب فراهم سازی «یک استخر از مهارت های گسترش یافته» می گردد. لذا هیئت مدیره های بزرگتر در مقایسه با هیئت مدیره های کوچکتر، احتمالاً دانش و مهارت بیشتری در اختیار دارند. این منابع می توانند شامل موارد رو به رو باشند: تأمین مالی و سرمایه (میزروچی و استیرنز 1994)، روابط با تأمین کنندگان کلیدی (بانرجی و سامب هاریا 1996)، مشتریان (فرومن 1999)، ذینفعان مهم (فریمن و ایوان 1990) و سایر رابطه های خارجی (هیلمن و همکارانش 2000؛ پالمر و باربر 2001). بنابراین اندازه هیئت مدیره نیز از دیدگاه حاکمیت شرکتی، یک موضوع مهم است که می تواند بر عملکرد شرکت تأثیرگذار باشد. در زمینه هند، این مسئله بدرستی حل نشده است. دوی ودی و جاین (2005)، و جکلینگ و جاهل (2009) پی بردند که اندازه بزرگتر هیئت مدیره تأثیر مثبت و ضعیفی بر روی عملکرد شرکت های هندی دارد و بنابراین از این دیدگاه پشتیبانی می کند که قرارگیری بیشتر در معرض محیط خارجی سبب بهبود دسترسی به منابع مختلف می گردد و بنابراین تأثیرات مثبتی بر روی عملکرد دارد. در همین اواخر نیز گارگ و سینگ (2017) یک رابطه مثبت و ضعیف را بین اندازه هیئت مدیره و ارزش شرکت پیدا کردند. با این حال در هند ظاهراً شایستگی های کافی در بین مدیران داخلی شرکت ها (که غالباً خانوادگی هستند) وجود ندارد و این عدم بسندگی منابع ادراک شده تا حدودی به عنوان محرکی از جانب قانونگذار برای اصلاحات حکومت شناخته شده است. به علاوه نسبت بزرگ شرکت های با مالکیت خانوادگی در هند به این معنا است که نقش نقش مدیران خارجی به حداقل رسانده می شود چون شرکت های خانوادگی معمولاً جایگاه های مدیریت اجرایی را به اعضای خانواده محدود می سازند. این باید استخر شایستگی های بالقوه و منابع مدیریتی بااستعداد را محدود سازد. با توجه به این خصوصیات منحصر به فرد در زمینه هند، ما فرض می کنیم که تعداد بیشتر اعضای هیئت مدیره احتمالاً قابلیت های منابع بیشتری را برای شرکت فراهم می سازد. بر اساس نظریه وابستگی به منابع، استخر مهارت گسترش یافته باید عملکرد شرکت را بهبود دهد.

Board size and firm performance:
‘Resource dependency theory’ (Pfeffer 1972; Pfeffer and Salancik, 2003), suggests that a large board of directors with high levels of contacts and links to the external environment would improve a company’s access to various resources thus improving firm performance. Van den Berghe and Levraus (2004) argue that expanding the number of directors provides an increased pool of expertise. Thus, larger boards are likely to have more knowledge and skills at their disposal than smaller boards. The resources may include finance and capital (Mizruchi and Stearns 1994), links to key suppliers (Banerji and Sambharya 1996), customers (Frooman 1999), significant stakeholders (Freeman and Evan 1990) and other external contacts (Hillman et al. 2000; and Palmer and Barber 2001). Therefore, the board size is also an important consideration from corporate governance point of view, which might impact firm performance. In Indian context, the issue has not been adequately addressed. Dwivedi and Jain (2005), Jackling and Johl (2009), finds that larger board size has a weak positive impact on performance of Indian firms, thus supporting the view that greater exposure to the external environment improves access to various resources and thereby positively impacts on performance. In recent times, Garg and Singh (2017) find a weak positive association between board size and firm value. However, in India, there is clearly a lack of qualified inside directors within the firms which are mostly family and this perceived resource inadequacy has to some extent been an impetus for governance reforms by the regulator. Furthermore, the large proportion of family owned firms in India also means that the role of outside directors is minimized, as family firms tend to confine executive management positions to family members. This should limit the pool of potential qualified and talented directorial resources. Given these unique characteristics in the Indian context, we hypothesize that the larger number of members of the board of directors will potentially provide a company with greater resource capabilities. Based on resource dependency theory, the increased pool of expertise should improve firm performance.