دانلود ترجمه مقاله تاثیر بیماری COVID-19 و مقدار بهره بلند مدت بر اقتصادهای نوپا

مقدمه:
به هر حال، موضوع واکنش ناگهانی نرخ بهره بلند مدت به شوک های جهانی به طور دوره ای در EMEها تکرار می شود، به ویژه زمانی که بیش تر آنها آغاز به انتشار مقادیر زیادی اوراق قرضه عمومی در ارز داخلی می کنند(دیو و شرگر، 2016؛ آیزنمان و همکاران، 2020). حساسیت بازارهای اوراق قرضه در برابر عوامل خارجی در EMEها به وضوح توسط رویداد آشوب 2013 نشان داده می شود، در دوره ای که فدرال رزرو، کاهش محدودیت های کمّی را اعلام کرد و حراج در چندین بازارهای اوراق مهم را آغاز کرد(میاجیما و همکاران، 2015). شواهد زیادی درباره نقش پایدار عوامل داخلی و خارجی مختلف برای جریان های نقدینگی پورتفولیو برای EMEها (کوپک، 2019) و همچنین تسری بین المللی به آن بازارها وجود دارد(آرزکی و لیو، 2020). جدیدترین ادبیات به بررسی اثرات بیماری فراگیر کووید 19 بر بازارهای قرضه و نرخ بهره بلند مدت در EMEها می پردازد. مطالعات نشان می دهند که در نیمه اول سال 2020، EMEها عمدتا، بیش از اقتصادهای پیشرفته به جریان های سرمایه حساس بودند، در حالیکه نرخ بازده سهام حاکمیتی بیشتر تحت تاثیر سهام یا بازارهای سهام خارجی قرار داشت (برین و همکاران، 2020). گرچه، تحقیقات نشان می دهند که قرض گرفتن از ارزهای داخلی EMEها را از آشفتگی جهانی مصون نمی کند(هلفمن و همکاران، 2020)، چیز کمی درباره سایر عوامل خاص کشور گفته شده که بر واکنش آنها به این شوک تاثیر می گذارد. وضعیت EMEها در ظهور دوره کووید 19 جالب است، زمانی که یک بررسی مقطعی از نرخ بهره طولانی بلند مدت در گروهی از 23 اقتصاد انجام می دهیم. شکل 1 میزان بازده سهام حاکمیتی 10 ساله را قبل از شیوع بیماری فراگیر(پایان فوریه) و حداکثر تغییر(افزایش) در بازده سهام پس از شوک کووید 19 نشان می دهد. مهم ترین ویژگی این رابطه این است که افزایش نرخ بهره مبتنی بر سطح پیش از بحران آنها است. در مقابل، گرچه بسیاری از این نقاط در بخش جنوب غربی نمودار خوشه بندی می شوند، شکل آن شبیه یک قیف سوراخ است به همراه واریانس تغییرات در نرخ بهره( محور y) که با سطح بازده اولیه (محور x) افزایش می یابد. به طور مثال، 5 کشور با سطوح نرخ بهره اولیه حدود 6 درصد تغییرات مشابه را نشان می دهند که از 0.124( هند) حدود 1.5-2 ( اندونزی، مکزیک، و روسیه) تا 3.060 (برزیل) متغیر است. نتیجه می گیریم که الگوی ثابت، خطی در این رابطه وجود ندارد و برخی از عوامل دیگر که فراتر از اطلاعات موجود در سطح پیش از بحران نرخ بهره آنها است در واکنش بازارهای سهام در EMEها به شوک تمایز ایجاد می کند.

Introduction:
However, the theme of an abrupt reaction of long-term interest rates to global shocks periodically reoccurs in EMEs, especially since more of them began issuing large fractions of public debt securities in domestic currencies (Du and Schreger, 2016; Aizenman et al., 2020). The susceptibility of bond markets in EMEs to external factors was vividly exemplified by the taper tantrum episode of 2013 when the Federal Reserve announced the withdrawal of quantitative easing and triggered sell-offs in several important bond markets (Miyajima et al., 2015). There is now accumulating evidence on the lasting role of various global and domestic factors for portfolio capital flows to EMEs (Koepke, 2019), as well as international spillovers to those markets (Arezki and Liu, 2020). The most recent literature looks into the effects of the COVID-19 pandemic on bond markets and long-term interest rates in EMEs. Studies show that in the first half of 2020, EMEs were generally more vulnerable to capital outflows than advanced economies, while sovereign bond yields were affected more heavily than stock or foreign exchange markets (Beirne et al., 2020). Even though the research demonstrates that borrowing in local currencies did not insulate EMEs from the global turmoil (Hofmann et al., 2020), little is said about other country-specific factors that influence their reaction to this shock. The case of EMEs at the onset of the COVID-19 period becomes particularly intriguing when we inspect a cross-section of long-term interest rates in a group of 23 such economies.1 Fig. 1 juxtaposes the level of 10-year sovereign bond yields before the pandemic outbreak (end-February) and the maximum change (increase) in bond yields in the aftermath of the COVID-19 shock. The most noticeable feature of this relationship is that the hikes in interest rates are by no means proportional to their pre-crisis level. On the contrary, even though many of the points are clustered in the south-west part of the graph, its shape resembles an opening funnel, with the variance of changes in interest rates (y-axis) increasing with the initial yield level (x-axis). For example, five countries with initial interest rates levels of around 6% exhibit corresponding changes ranging from 0.124 (India), around 1.5-2 (Indonesia, Mexico, and Russia) up to 3.060 points (Brazil). It follows that there is no stable, linear pattern in this relationship, and some other factors that surpass the information contained in their pre-crisis level of interest rates differentiate the reaction of bond markets in EMEs to the shock.