دانلود ترجمه مقاله اندازه گیری بهره وری بخش های تصمیم گیری

خلاصه و نتیجه گیری:
حالا روش های متعددی را برای ارزیابی کارآیی DMU در برنامه های عمومی به منظور بهبود برنامه ریزی و کنترل این کارها ارائه کردیم. اینکار با تعریف جدیدی از کارآیی در بخش 2 آغاز شد که به مفاهیم مهندسی و اقتصادی ارتباط دادیم. هم چنین عوامل عملیاتی و تفسیرهایی برای کاربردهای واقعی ارائه کردیم. بعلاوه، نوع جدیدی از تابع تولید و روش های جدید بدست آوردن برآوردها از روی داده های تجربی ارائه کردیم به گونه ای که امکان طرح انواع مفاهیم اقتصادی به شیوه های جدید و مفید را فراهم کرد. اینکار با مدل ها و تفاسیر جدید انجام گرفت اما بدون تغییر هیچ یک از اصول اکسترمم سازی که مبنای اساسی این مفاهیم را شکل می دهند. شاید یکی از محدودیت ها ناشی از عدم وجود داده ها در سطح DMUهای فردی است. شاید این امر در بخش دولتی در مقایسه با بخش خصوصی چندان مشکل ساز نباشد. بعلاوه واژه DMU می تواند انعطاف پذیری زیادی در تفسیر موجب شود زیرا ممکن است به خاطر عدم در دسترسی بودن داده ها بهتر باشد به جای سطح فردی مدرسه به ناحیه مدرسه بپردازیم، در واقع وقتی داده ها در سطح ناحیه در دست نیست، حتی ممکن است لازم باشد به سطح اداره آموزش و پرورش در ایالت بپردازیم. در کل، هدف سنجش کارآیی استفاده منابع در هر ترکیب موجود (سست یا سخت) در سازمان ها و فناوری های بکار رفته است. این حاکی از استراتژی برای تحقیقات است زیرا با توجه به نتایج حاصل در یک سطح، می توان مبنایی سیستماتیک برای رفتن به سطوح دیگر با طرح سوال های مربوط و درخواست توجیه بیشتر از مقامات مسئول برای هرگونه ناکارآمدی که به آنها پرداخته نشده است، بدست آورد. در رابطه با کاربردهای بخش خصوصی، سنجش کارآیی پیشنهادی ما ضعیف است و جای رقابت وجود دارد. بویژه این سنجش با وجود آزادی برای بکارگیری منابع یک صنعت در دیگری (شاید در منطقه ای حذف شده) ضعیف تر می شود. ارزیابی چنین احتمالاتی مستلزم ارائه قیمت ها یا هر گونه وسیله وزنی دیگر برای ارزیابی آلترناتیوهای غیر مشابه دیگر است. سنجش های ما برای این نوع کاربرد طراحی نشده اند بلکه برای برنامه های بخش دولتی طراحی شده اند که در آنها مدیران DMUهای مختلف آزادی هدایت منابع به برنامه های دیگر را فقط به دلیل سودآوری بیشتر آنها – یا به خاطر جذابیت بیشتر آنها - ندارند. هدف سنجش ما ارزیابی دستاوردها، یا امکانات حفظ منابع برای هر DMU با منابع تخصیص یافته به آن است. در واژگان گلف، این سنجش "فاصله" است، نه "جهت"، نسبت به آنچه که انجام گرفته است (و شاید انجام می گرفت).

Summary and conclusion:
We have now provided a variety of ways of assessing the efficiency of DMU's in public programs in order to improve the planning and control of these activities. This was initiated with a new definition of efficiency, in Section 2, which we have now related to both engineering and economic concepts. We also supplied operational vehicles and interpretations for actual applications. In addition we have introduced a new kind of production function and new methods of securing estimates from empirical data which we have done in ways that have enabled us to bring a variety of economic concepts to bear in new and potentially useful ways. This was done with new models and interpretations, to be sure, but without altering any of the extremization principles which form the essential basis of these concepts. We can (and will) extend these developments in a variety of additional ways. Here we may best conclude with some comments on possible limitations and alternatives to these approaches. One limitation may arise because of lack of data availability at individual DMU levels. This is likely to be less of a problem in public sector, as contrasted with private sector, applications. In addition the term DMU can be accorded considerable flexibility in interpretation as when data unavailability may make it desirable to move to school district instead of individual school level and, indeed, it may even be necessary to move to statewide office of education levels when data are not available even at the district level. After all, the objective is to measure the efficiency of resource utilization in whatever combinations are present (loose or tight) in the organizadons as well as the technologies utilized. This also suggests a strategy for research in that given the results obtained at one level a systematic basis may be secured for proceeding to other levels by raising pertinent questions and requiring further justification from responsible officials for whatever inefficiencies are uncovered. Concerning private sector applications, the case for our proposed measure of efficiency begins to weaken to the extent that competition is present. In particular it begins to weaken as soon as freedom for the deployment of resources from one 'industry' to another (perhaps in a removed region) is present. Assessment of such possibilities would involve the introduction of prices, or other weighting devices, for the evaluation of otherwise non-comparable alternatives. Although our measures are not designed for this sort of application they are designed for public sector programs in which the managers of various DMU's are not free to divert resources to other programs merely because they are more profitable - or otherwise more attractive. Our measure is intended to evaluate the accomplishments, or resource conservation possibilities, for every DMU with the resources assigned to it. in golfing terminology it is, so to speak, a measure of 'distance' rather than 'direction' with respect to what has been (and might be) accomplished.